یادمان باشد
وقتی کسی رابه خودمان وابسته کردیم
دربرابرش مسئولیم...
دربرابر اشکهایش،
شکستن غرورش
لحظه های شکستنش
درتنهایی ولحظه های بی قراریش...
واگریادمان برود...
درجایی دیگر سرنوشت یادمان خواهداورد